Rewaloryzacja rezydencji

Projekty i realizacja I etapu  rewaloryzacji ze środków europejskich  (2005-2009)

Po wieloletnich staraniach w 2005 roku Muzeum Narodowe w Poznaniu uzyskało środki na opracowanie dokumentacji projektowej, a w roku 2006 dofinansowanie z tzw. funduszu norweskiegona realizację dwuletniego projektu: „Rewaloryzacja i modernizacja Zespołu Pałacowo-Parkowego w Rogalinie, Oddziału Muzeum Narodowego w Rogalinie”.

Prace rozpoczęte w lipcu 2007 roku trwały do czerwca 2009. Ich szeroki zakres obejmował zadania konstrukcyjne, budowlane i konserwatorskie w korpusie głównym, poprawę warunków konserwatorskich w galerii malarstwa oraz wprowadzenie nowoczesnych systemów zabezpieczającychi grzewczych we wszystkich budynkach.

W głównej części pałacu wzmocniono między innymi, uszkodzoną przez upływ czasu, osiemnastowieczną konstrukcję więźby dachu i wymieniono jego pokrycie.

W części pomieszczeń konieczne było wzmocnienie stropów,  a w całym budynku wymiana instalacji elektrycznej.

Zabytkowa stolarka pałacu z XVIII i XIX wieku, a więc okna, drzwi, boazerie i okiennice, poddana została konserwacji. Prace konserwatorskie i rekonstrukcyjne objęły też kominki, schody i podłogi, zarówno drewniane jak i kamienne. Dzięki wysiłkowi wykonawców z bardzo zniszczonych parkietów taflowych udało się uratować ok.40% zabytkowej substancji. 

W dwóch pomieszczeniach parteru odtworzono na podstawie przekazów ikonograficznych oraz śladów odkrytych w trakcie badań konserwatorskich sztukatorskie dekoracje z czasów Kazimierza Raczyńskiego. Dotrwały one do 1939 roku, a usunięte zostały w czasie wojny lub tuż po jej zakończeniu. 

Niezwykle cieszy nas zlikwidowanie w korpusie głównym barier architektonicznych dla osób niepełnosprawnych. Pałac jest  dla nich teraz dostępny dzięki zamontowaniu windy pozwalającej  dotrzeć na wszystkie kondygnacje.

W galerii malarstwa oprócz świetlika z szybami pochłaniającymi promienie UV wprowadzono system klimatyzacji. Nowe rozwiązania nie tylko znacznie poprawiły warunki konserwatorskie dla eksponowanej tam świetnej kolekcji malarstwa, ale dzięki stabilnej temperaturze wpłynęły też na komfort zwiedzania.

Od lat potrzebą ekonomiczną i ekologiczną była modernizacja systemu grzewczego muzeum. Obecnie wszystkie budynki rezydencji wyposażone w całkowicie zmodernizowaną sieć c.o. ogrzewane są  przez przyjazną środowisku kotłownię olejowo – gazową. Całość zaś chronią nowoczesne systemy zabezpieczające.

Całkowity koszt realizacji projektu  wyniósł  3.509.295 Euro (14.000.333,36 zł). Realizacja tak kosztownej inwestycji możliwa była dzięki wsparciu udzielonemu przez Islandię, Lichtenstein i Norwegię poprzez dofinansowanie ze środków Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego (2.923.732 EURO, co stanowi około 84% całkowitego kosztu realizacji Projektu) oraz przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego (tzw. Promesa Ministra Kultury - 2.096.000 zł).