Ruiny

Ruiny
Erdtelt, Alois (1851 - 1911)  
olej / płótno  
48 x 35  
1896 (?)  
Galeria Rogalińska Edwarda Aleksandra Raczyńskiego  
MNP FR 204 (d. Mo 1697)  
Fundacja im. Raczyńskich przy Muzeum Narodowym w Poznaniu  
Galeria Rogalińska Edwarda Aleksandra Raczyńskiego  
zakup  
Galeria Sztuki Europejskiej  

Alois Erdtelt (1851-1911) artysta niemiecki. Pochodził z chłopskiej rodziny, pierwsze nauki pobierał u malarza pokojowego. Studiował w berlińskiej Akademii, jego mentorem był Carl Steffeck, następnie w latach 1874-1879 w Akademii monachijskiej u Wilhema von Dieza. W swojej twórczości zajmował się malarstwem pejzażowym, zasłynął jako portrecista. „Wizerunki kobiet i dziewcząt Erdtelta należą do mistrzowskich osiągnięć sztuki portretowej w realistycznym malarstwie niemieckim końca XIX w.”
 
Opis obrazu:
 
Z wysokiego, zalesionego wzgórza rozciąga się widok na brzeg jeziora z malowniczo rozsianymi zabudowaniami miasteczka. Biel ścian i czerwień dachów odległych domów odcinają się od bujnej zieleni wokół. W tle rozciąga się tafla błękitnej wody, sponad której wyrasta daleki, górzysty ląd. Namalowany zgodnie z zasadami perspektywy malarskiej jest niebieski, miejscami granatowy. Tuż nad pasmem gór płyną chmury, których biel odcina się od błękitu nieba ponad nimi.
 
Pierwszy plan zajmują tytułowe ruiny otoczone szczelnie przez drzewa, które zdają się bronić dostępu do omszałej wieży, jak ostatni, najwierniejsi jej strażnicy. Roślinność zdaje się niemal zawłaszczać i pochłaniać mury. Różnorodność gatunków drzew równocześnie prezentuje szeroką gamę odcieni zieleni. Tworzą one przeciwwagę dla błękitów które zajmują drugą połowę kompozycji. Wcześniej zapewne potężna wieża obronna, być może przylegająca do zamku, na obrazie wydaje się krucha, bliska rozpadu.
 
Talent Aloisa Erdtelta, pochodzącego z chłopskiej rodziny, został dostrzeżony przez właściciela pobliskiego majątku, który wysłał go na studia do Akademii berlińskiej. Najwybitniejsze osiągnięcia tego niemieckiego malarza wiążą się z portretami. Rzadziej zajmował się malarstwem rodzajowym i pejzażem, zatem rogaliński obraz jest raczej nietypowym przykładem jego twórczości. W Galerii Obrazów znajduje się również jeden z niezwykłych portretów tego artysty.
 
Tekst: Sylwia Korczak
Literatura:
Galeria Rogalińska Edwarda Raczyńskiego, oprac. M.Gołąb, A.Ławniczakowa, M.P.Michałowski, [katalog wystawy w Muzeum Narodowym w Poznaniu, listopad 1997-marzec 1998], Poznań 1997, poz. kat.189.